Bayat İlçesi 2

"Ben sizlere oldum kağan,

Alalım elimize kılıç ile kalkan.

Gökyüzü çadırımız,

Güneş ise bayrağımız olsun."

diyerek dört yana yayılmak amacıyla büyük bir imparatorluk kurar. Kendisi yaşlanınca büyük bir kurultay oluşturur ve imparatorluğu oğulları arasında paylaştırır. Ülkeyi sağ ve sol olmak üzere iki kola ayırır. Sağ kolu Bozoklar olarak birinci eşinden olan oğulları Gün, Ay ve Yıldız' a sol kulu da Üçoklar adıyla ikinci eşinden olan oğulları Gök, Dağ ve Deniz' e verir. Bu altı oğlundan da dörder torunu olmuş ve böylece Oğuz Han’ dan 24 Türk boyu türemiştir.

İşte bu 24 Türk boyundan birinin adıdır, BAYAT. Asalet sırasına göre Osmanlıların mensup olduğu Kayı boyundan sonra ikinci sırayı alır.Bayat sözcüğünün bazı anlamları şunlardır:

"Bay at adın birle başlarım" şeklinde besmele çekilirmiş. Anlamı, Tanrı adıyla başlarım demektir.

Bayat: Zengin, büyük, ünlü ve nimeti bol. Bayat : Devletli (Sahib-ül Devle)

Bayat: Düşmana karşı yapılan gece akınları Anlamlarında kullanılıyordu. Bayat Beyi divanda Oğuz Han'ın sağ yanında oturur, cephede askerin sağ kolunu yönetirdi.

Kaymakamlık Binası Tarihçesi

Binanın kesin yapım tarihi bilinmemekle birlikte 1905-1912 yılları arasında Ermeni ustalara inşa ettirilerek Nahiye Müdürlüğünün ve Belediye teşkilatının kullanımına açıldığı anlaşılmaktadır.

Binanın yapıldığı yıllarda aynı mimari özelliklerde Bolvadin Akçeşme İlkokulu, Topaklı Boğazında Karakol, Çay’da Kurtuluş İlkokulu, Emirdağ’da İnkılap İlkokulu yapılmıştır.

Bina kurtuluş savaşı sırasında Afyonkarahisar ve havalisi Kuvayi Milliye Komutanı Yarbay Arif bey tarafından karargah olarak kullanılmıştır.

Kurtuluş savaşı sonrası bina zaman zaman İlkokul binası, zaman zaman mahkeme binası olarak kullanılmıştır.

Bayatın 1987 yılında ilçe olması nedeniyle mevcut bina Kaymakamlık hizmet binası olarak kullanılmaya başlanmıştır.

Binanın iki katlı olduğu, mimarı özelliği gereği birinci kat ve ikinci kat iç merdivenlerinin ve pencerelerinin ahşaptan olduğu, çatısının düz bir zemin şeklinde inşaa edildiği; binanın 1948 yılında yandığı bunun sonucunda; 1950 yılında yapılan tadilatla birinci ve ikinci kat taban ve merdivenlerinin betona dönüştürüldüğü, çatının orijinal halinden uzaklaştırılarak bugünkü haline getirildiği bilinmektedir.