DAZKIRI İLÇE İKLİM
1-3 İklimi:
İlçemiz Ege bölgesinde yer almasına
rağmen daha çok İç Ege ve Akdeniz bölgesi iklimleri arasında geçit
iklimine sahiptir. Yıllık yağış miktarı çok fazla değildir. Kışları
soğuk, yazları sıcak ve az yağışlıdır.
DAZKIRI İLÇE NÜFUS
1-4 Nüfusu:
İlçemizin toplam nüfusu (ilçe merkezi ve 15 köy 1 kasaba dahil) 16 258' dir. Nüfusun % 60' ı tarımla uğraşmaktadır.
1-5 Yerleşim ve İdari Durum:
Dazkırı'nın alanı 33 800 hektardır. İlçe merkeziyle birlikte 15 köy ve 1 kasabadan oluşmaktadır.
1-6 İlçenin Arazi Varlığı:
İlçe 33800 Hektar yüzölçümüne sahiptir.
Bunun 19880 hektarı tarım arazisi,( genel alanın % 58,8' i) 10 000
hektarı orman arazisi (genel alanın % 30,5' i), 2995 hektarı tarım dışı
arazi (genel alanın % 7,7' si).Tarım arazilerinin 11 000 hektarı
sulanabilir,bununda 6 000 hektarı halen sulanmaktadır.. Toprak yapısı
hafif ve orta alkali, ortalama PH' ı 7-8'dir 10 625 hektar tarla
bitkileri ekilişi, 454 hektar sebze, 254 hektar bağ ve 142 hektar
meyvelik sahası vardır. Ayrıca kavak yetiştiriciliği de önemli bir yer
tutar. Kıraç arazilerde genellikle hububat ekilişi ağırlıktadır. Sulu
arazilerde ikinci ürün yetiştirilmektedir.
Dazkırı
tarihi Danişmentlilere dayanmakla birlikte daha yakın tarih olarak
Selçuk oğullarının Anadolu’ya yayılmaları ile birlikte Hacı Paşa Ağa
Reisliğindeki Tatoğulları aşireti olarak Kızılırmak boylarından
gelenlerle bilahare Adana tarafından gelerek yerleşen Farsak Aşiretinin
torunlarıdır. Bir alay kuvvetinde olan Tatoğulları aşireti, Dazkırı’yı
merkez yurt olarak kurmuş ve bugün değişik isimler almış olan Yukarı
Yenice, Demirciköy, Çiftlik, Aşağı Yenice, Darıcılar, Gençali, Yüreğil
köylerini değişik hizmetler için yerleşim sahası haline getirmişlerdir.
Bu
köylerin sahaları o devirlerde alayın yaylım ve geçim sahaları olarak
kullanılmıştır. Bilhassa Osmanlı İmparatorluğu devrinde gönüllü sipahi
alayı olarak görev imtiyaz almış olan Tatoğlu Hacı Osman Ağa atlarını,
Yüreğil ve Gençali otlaklarında otlatıp barındırmışlardır. Bu atların
toplu halde yaylım yapıp bakılmasına “öğrek” denilirdi. Atların
sulanmaları için Gençali köyünde ahırlar ve bugün dahi hala ÜÇOLUKLU
çeşmesi ayakta olup, adı da Tatoğlu çeşmesidir. Buralarda şimdi
sonralarda yerleştirilen Çerkezler yaşamaktadırlar ki bu insanlar büyüğe
saygının timsalidirler. Bu alayın toplanıp orduya katılma
hazırlıklarının yapılması için birde kışlası mevcuttur ki hala bu
kışlanın kalıntıları “kışla” mevkiinde mevcuttur.
Dazkırı
ovasında yaylım yapan atların sulanması da (bugün dahi hizmetteki)
kadıncık yapılmaktaymış. Bu çeşme Hacı Osman Ağanın eşi tarafından
yaptırılmıştır. Farsak aşireti ile kaynaşıp akrabalıklar kurulurken
tatoğlu aşiretinden bir kol Başmakçı’ ya, bir kol da Yukarı Yenice’ ye
yerleşerek orada iskan olmuşlardır. Yukarı Yenice eskiden yazlık mesire
yeri olarak kullanılırken bugün büyük bir köy olmuştur. Tatdemirci denen
bugünkü Demirci köyden 2300 nüfuslu büyük bir köy olmuştur. Esasta
Peltek bir Tatoğlu aşireti mensubu buraya yerleşmiş ve alayın kılıç ve
mızraklarını yapmak için demirciliğe başlamış, bunlara kendi adını
vermiştir.
Yüreğil
veAşağı Yenice köyleri, o zamanlarında atların yaylım ve tuz
ihtiyaçlarını temin ederlermiş. Bu iki köyümüzde, elbette ki bu aşiretin
karışım torunlarıdır. Alayın sorumlusu “Tatoğlu Reisi Ağa” lakabı ile
bugün dahi kalıntıları mevcut olan avlu denen yerde etrafı kalın
duvarlarla çevrili mermer büyük kapıdan nöbetçiler nezaretinde girilip
çıkılan bir kaleye benzeyen şekilde bir avlu yaptırmıştır ki bugün dahi
bu avlunun muazzam taş kapısı hala ayaktadır. Dazkırı’daki avluda hala
zamanında yapılmış çeşme akmaktadır ve bu avludaki yıkıntılar yerine
yeni evler yapılmıştır. Tatoğlu aşiretinin bugünkü torunları soyadı
kanunu ile Şenocak soyadını, Farsak aşireti torunlarının bir kısmı
Sönmez soyadını almışlardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder